ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ Α.16 - ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ
«Σημασία δεν έχει τι θέλει ο λαός. Σημασία έχει να μπορούν οι εξουσίες να τολμούν ανεξάρτητα από τη λαϊκή θέληση και τη λαϊκή αντίδραση». Αυτά δηλώνει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) αναφερόμενος στην αναθεώρηση του άρθρου 16.
Εκτός του ότι αυτές οι απόψεις είναι φασιστικές -ποιοι άραγε πεφωτισμένοι ηγέτες ξέρουν το καλό μου καλύτερα από εμένα και φροντίζουν για μένα χωρίς εμένα- είναι βεβαίως και λίαν επικίνδυνες. Φαντάζεστε πως μπορεί να εφαρμοστεί μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση χωρίς να υπάρχει ουδεμία κοινωνική συναίνεση? Και δεν υπάρχει καμία τέτοια συναίνεση αν κρίνει κανείς από τις αντιδράσεις και κινητοποιήσεις του συνόλου του εκπαιδευτικού κόσμου αλλά και την συμπαράσταση της ελληνικής κοινωνίας πλην βιομηχάνων. Ας αποφασίσουν τώρα οι πολιτικοί μας με ποιους θα πάνε.
Ας δούμε όμως αν θα έχουμε οφέλη από την αναθεώρηση του άρθρου 16. Θα κερδίσει κάτι η ελληνική κοινωνία από την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων? Η γνώμη μας είναι πως όχι. Πιστεύουμε πως θα δημιουργηθούν κάποια εκπαιδευτικά κέντρα υψηλού επιπέδου πιθανόν, τα οποία όμως θα απευθύνονται στους λίγους γιατί οι πολλοί δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα. Το πιθανότερο είναι ότι θα συνεχιστεί η υποβάθμιση των δημοσίων πανεπιστημίων. Σ΄ αυτά θα μπορούν να εισέρχονται οι μη έχοντες, οι οποίοι όμως με τα υποβαθμισμένα πτυχία τους, δεν θα έχουν σοβαρή προοπτική πρόσβασης στην αγορά εργασίας.
Θα μου πείτε μα μήπως δεν είναι και τώρα υποβαθμισμένα τα ελληνικά πανεπιστήμια? Δυστυχώς ναι. Αυτοί που έβαλαν σκοπό τους, την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων φροντίζουν για την συνεχή υποβάθμιση τους και την περικοπή των δαπανών για την παιδεία. Θ΄ ήταν όμως καλύτερα να φροντίσουν την αναβάθμιση γιατί το πανεπιστήμιο ανήκει στην ελληνική κοινωνία και πρέπει να έχουν πρόσβαση με ίσους όρους όλοι οι Έλληνες. Εξάλλου τι κέρδισε η ελληνική κοινωνία από τα ιδιωτικά σχολεία ή τα ιδιωτικά κέντρα υγείας? Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν επιτρέπεται να ‘’παίζει’’ η οποιαδήποτε εξουσία ούτε να άρετε ο δημόσιος χαρακτήρας τους. Και μέσα σ΄ αυτά είναι η υγεία η κοινωνική πρόνοια και η παιδεία.
Είναι ψέμα ότι σ΄ όλη την Ευρώπη λειτουργούν ιδιωτικά πανεπιστήμια. Η Δανία, η Ιρλανδία, η Φιλανδία, το Λουξεμβούργο έχουν πιο αυστηρό καθεστώς από το δικό μας. Ας μην μας λένε λοιπόν ότι τάχατες είναι θέμα Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτή είναι άμοιρη ευθυνών.
Δεν είναι ποτέ αργά για αναθεώρηση απόψεων. Ας σκύψει η πολιτεία στην ουσία του προβλήματος και ας καθίσει μαζί με όλη την ελληνική κοινωνία να εξετάσουμε τι είδους πανεπιστήμιο θέλουμε και πως θα το φτιάξουμε. Στόχος του πανεπιστήμιου πρέπει να είναι η παραγωγή υψηλού επιπέδου γνώσης και η μετάδοση αυτής στους φοιτητές ώστε να διαμορφώνονται επιστήμονες ανωτέρου επιπέδου προς όφελος της κοινωνίας. Βασική προϋπόθεση η πρόσβαση όλων με ίσους όρους.
Ευτυχώς αυτά ο Λαός τα κατάλαβε και τα γνωρίζει. Φροντίστε και σεις κύριοι της εξουσίας μα ποτέ δεν είναι αργά. Και μην ξεχνάτε ότι ο Λαός δεν ξεχνά.
ΧΑΝΙΑ 19 / 02 / 2007 ΦΩΤΗΣ Γ. ΛΑΜΠΡΙΝΑΚΗΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
Πρ. ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ